Łemkowski cmentarz w Surowicy

Treść

Studenci sekcji turystycznej "Watra" przy AZS Uniwersytetu Rzeszowskiego uporządkowali stary greckokatolicki cmentarz w nieistniejącej wsi Surowica (gmina Komańcza). Czternastoosobowa grupa z opiekunami Anną Barć i Bogusławem Berdelem wycięła krzaki i posprzątała nekropolię, o którą od ponad 30 lat dbają leśnicy. Studenci zadeklarowali chęć opieki nad cmentarzem. Grunty po dawnej łemkowskiej wsi należą dzisiaj do Nadleśnictwa Rymanów. Zachowało się wiele XIX-wiecznych nagrobków, jedyny ślad po żyjących tutaj przed wojną grekokatolikach. Łemkowie zostali wysiedleni w 1947 r. na Ukrainę, a cerkiew rozebrano. Wieś przed wojną liczyła blisko 500 mieszkańców. Niszczejący cmentarz od ponad 30 lat starał się utrzymywać w przyzwoitym stanie leśniczy Jerzy Miliszewski. (BH) Pierwsze wzmianki o Surowicy pochodzą z 1361 r. Król Kazimierz Wielki nadał wówczas braciom Pawłowi i Piotrowi Balom z Węgier opuszczone wsie: Zboiska, Wisłok i Radoszyce. W 1898 r. Surowica liczyła 473 mieszkańców i 76 domów. Pod koniec XIX wieku należała do książąt Czartoryskich. Od listopada 1918 do stycznia 1919 r. wchodziła w skład tzw. Republiki Komańczańskiej. Przed II wojną światową żyło tutaj prawie 500 osób. Byli to Łemkowie, którzy zostali wysiedleni na Ukrainę. Do 1947 r. we wsi znajdowała się drewniana cerkiew pod wezwaniem św. Mikołaja. Fragmenty ikonostasu z rozebranej świątyni znajdują się w Muzeum Historycznym w Sanoku. "Dziennik Polski" 2007-04-25

Autor: wa